Diepte interview met Peter Wuyts van Master in SketchUp over hoe we de efficiëntie in "de bouw" nog sterk kunnen verhogen..

Meer weten over onze trainingen of SketchUp en BIM?

Neem dan contact met ons op.

Als jij liever leest ...

Hoeveel procent aan efficiëntie kunnen we winnen in de bouw?

Ik geloof erin dat we nog 80 procent aan efficiëntie kunnen winnen in de bouw. Dan komt er misschien de vraag: “Wat bedoel je met de bouw?” Dat is alles wat in en rond een gebouw gebeurt: dus van de architect, de aannemer, … Maar ook alles wat uiteindelijk nog in dat gebouw gebeurt, zoals de inrichting, en wat er rond gebeurt, zoals de aanleg. Dus de bouw moet je echt zien als een heel ruim begrip.

Daarnaast horen we ook dat de bouw de motor van de economie is en dat dat een graadmeter is van hoe het staat met de economie. Ik denk dat we op een punt zitten waarbij de bouw moet kijken hoe ze ervoor kunnen zorgen dat ze die motor blijven en hoe ze ervoor kunnen zorgen dat ze die voortrekker zijn. Want ik heb net beschreven wat de bouw zou kunnen zijn, maar als in die bouw iets fundamenteel zou veranderen dan zal de hele ketting van toeleveringsbedrijven en -producenten ook volgen en daardoor heeft de bouw natuurlijk een heel grote invloed op de economie.

Toch denk ik dat we mogen kijken naar hoe de bouw is geëvolueerd in de laatste jaren. Als we kijken hoe technieken en digitalisatie evolueren in het geheel, dan denk ik dat we daar nog enorm veel kunnen doen en dat we daar inderdaad nog heel veel kunnen winnen. Dus kort door de bocht zou je kunnen zeggen dat we nog altijd hetzelfde bouwen als een paar honderd jaar geleden, met de baksteen in de maag, zoals de Belgen en Vlamingen bekend staan. Maar misschien moeten we kijken hoe we kunnen blijven bouwen zodat die baksteen iets minder belangrijk is en kunnen we kijken naar andere manieren om te bouwen? Hoe kunnen we er inderdaad voor zorgen dat het bouwproces op zich zo efficiënt mogelijk is en hoe houden we de impact op de omgeving en de natuur zo min mogelijk, zodat we ook zo min mogelijk resources gebruiken? Eens het gebouw er staat, gaan er natuurlijk mensen in wonen en/of werken. Wat is dan de impact van het gebouw op het geheel? Wat is de voetafdruk van dit geheel? En ik denk dat we in dat proces nog heel veel stappen kunnen zetten en dat we die stappen misschien kunnen zetten door iets minder op die baksteen te gaan focussen.

Wat zijn de punten die we uiteindelijk kunnen gaan verbeteren?

Ik denk dat we moeten kijken naar het hele proces om te bekijken waar we dingen overal efficiënter en beter kunnen maken. Dan kunnen we misschien starten bij het begin? Het begin is meestal een architect die op basis van de vraag van de klant een bepaald idee uitwerkt en daar bij wijze van spreken de eerste lijn gaat zetten. We zouden daar kunnen beginnen, maar ik denk dat we eigenlijk daarvoor al moeten beginnen, dat we moeten kijken naar ons denkproces. We hebben namelijk allemaal een bepaalde workflow geleerd, maar is het misschien tijd om deze workflow in vraag te stellen en te kijken of we dingen anders kunnen doen? Kunnen we dingen inderdaad beter gaan doen?

Uiteindelijk gaat het over meer digitaliseren, maar zolang er een ander fundamenteel probleem niet verandert, gaan we de oplossing niet kunnen creëren die nodig is. Mijn geloof is dat deze eerste stap niet bestaat uit het digitaal zetten van de eerste lijn, maar uit een compleet andere mindset die we moeten creëren en aanleren. We kunnen in dat fysieke en visuele proces van de bouw heel veel dingen veranderen, maar zolang we die mindset en ons denkproces niet veranderen, gaat het veranderen van het fysieke en visuele proces een moeilijke strijd zijn. Het zal namelijk enorm moeilijk zijn om het hele proces te optimaliseren zolang we op dezelfde manier denken. Daarom geloof ik er sterk in dat het gaat over de creatie van een nieuwe mindset en dat daarna de optimalisatie van het fysieke en visuele proces veel sneller en makkelijker zal gaan. Voor mij gaat het dus vooral over de mindset change, dit is volgens mij de key tot het slagen van dit hele proces.

Als we beginnen bij het principe dat de bouw de motor van de economie is, dan is de cruciale vraag: “Waar gaat de bouw eindigen als we onze huidige manier van werken niet veranderen? Waar gaan alle toeleveranciers en alle mensen die in de bouw werken naartoe als we niet kritisch zijn en zeggen dat er iets moet veranderen?” We leven in een maatschappij waar heel dikwijls gewacht wordt op een hoger niveau, de politiek, de regering, om iets op te leggen. Maar we hebben gezien dat dat in het verleden niet altijd de beste manier is. Zeker als je naar de Belgische politiek kijkt, kan je je afvragen wie er nog in staat is om bepaalde beslissingen te nemen en echt leiderschap te tonen? Dat zie ik persoonlijk niet snel gebeuren. Dus waar ik in geloof is: we kunnen wachten tot het top-down opgelegd wordt, waarbij iemand van bovenuit iets beslist en dat we dat allemaal moeten gaan uitvoeren, maar wat als we bottom-up werken? Wat als iedereen in die keten zijn eigen verantwoordelijkheid neemt? Wat als iedereen in die keten zelf begint na te denken over andere manieren, of ze het anders kunnen doen? Wat als we de vraag stellen of de manier waarop we het vandaag doen nog de manier is om het vandaag in de 21e eeuw te doen? Alhoewel dat we al twintig jaar in de 21ste eeuw zitten...

Hoe klein of hoe groot de partij is, al is het een zelfstandige ondernemer die alleen werkt, ik geloof er vooral in dat het belangrijk is om voor jezelf bewust na te denken: “Is dit nog de beste manier om mijn job te doen? Is dit de beste manier om te doen wat ik doe en te brengen wat ik breng?” Dus eigenlijk is het belangrijk dat iedereen zijn eigen verantwoordelijkheid gaat nemen.

Waar gaat het mis en waar kunnen we deze 80 procent voornamelijk vinden?

Dat zit in het denkwerk, maar ook in het tekenwerk en het voorbereidende werk vooral. In de uitvoering is ook nog veel te doen, hoewel daar volgens mij al redelijk veel is gebeurd. Maar het is eigenlijk in het denkwerk, het planwerk, het voorbereidende werk, waar nog heel veel gedaan kan worden.

Met Masters in SketchUp starten we eigenlijk wekelijks een nieuwe training en een vraag die we er altijd stellen is: “Wat is vandaag je huidige workflow?” Je zou het eigenlijk op deze manier kunnen beschrijven: mensen hebben een idee om een woning te bouwen of te verbouwen, ze gaan naar de architect, die tekent dan plannen, meestal in 2D. Daar komt dan wel een tool bij te pas om een 3D voorstelling te maken en uiteindelijk een presentatie te maken, dat kunnen de klassieke plannen zijn, maar dat kan ook een PowerPoint zijn, Illustrator en zo verder. Voor alle duidelijkheid: dit is een workflow die werkt, en voor de meesten van ons is dat ook een workflow die we ooit ergens zo geleerd hebben.

Dus waar zit het probleem misschien? Het moment dat die klant die voorstelling ziet, gaat die zeer waarschijnlijk zeggen: “Ik zou graag iets willen veranderen.” Dat betekent dat in dat 2D pakket iets moet veranderen, dat betekent waarschijnlijk ook dat in het 3D model iets moet veranderen en het betekent dat die presentatie helemaal moet veranderen. Opnieuw: dat werkt, alleen is de vraag: hoe efficiënt is dit? Zeer waarschijnlijk komt er ook nog een interieurarchitect aan te pas. Die krijgt meestal het 2D plan van de architect, maar voor de interieurarchitect zou een 3D voorstelling handiger zijn, dus wordt alles eigenlijk opnieuw getekend, al dan niet in de workflow ‘in 2D tekenen, een 3D voorstelling maken en dan opnieuw een PowerPoint of een ander type van voorstelling’. Dan vraagt de klant om iets te veranderen, en moeten we terug door het hele proces. Mogelijk komt er daarna nog een tuinarchitect aan te pas, die ook de 2D plannen ontvangt en ook alles opnieuw tekent.

Als je dit proces even van een afstand bekijkt, dan zie je dat iedereen op zijn eigen eilandje zit te werken en dat er in die eilandjes al heel veel werk gebeurt dat misschien niet nodig is en dat een heel groot deel van het werk uiteindelijk herdaan wordt door die verschillende eilandjes. Ik heb er nu maar 3 opgenoemd, maar kijk hoeveel eilandjes er betrokken kunnen zijn bij een heel bouwproces, dat zijn er geen 3, maar 10 of zelfs meer en die doen allemaal bijna hetzelfde werk opnieuw en dat gaat dan alleen nog maar over het teken- en planwerk. Maar als je naar al die tijd zou gaan kijken, zie je hoeveel tijd daar al wasted of verloren gaat.

Kan een andere manier van werken dit probleem oplossen?

Misschien wel, maar dan is het ook belangrijk om eerlijk te zijn met elkaar. Want als je zo een proces probeert te introduceren waarbij iedereen gaat samenwerken, bots je op heel veel weerstand, waarbij de partijen vinden dat dit niet hun probleem of werk is. Maar volgens mij wordt het bouwen door deze manier van denken uiteindelijk ook duurder dan nodig is, omdat er heel veel werk dubbel wordt gedaan. Bouwen is al een dure aangelegenheid en willen we ervoor zorgen dat mensen blijven bouwen en verbouwen, dan moeten we ervoor zorgen dat die kostprijs ook naar beneden kan. Daarom dat ik zeg dat het misschien handig is als iedereen zijn eigen verantwoordelijkheid neemt en voor zichzelf gaat realiseren: “Misschien kan het anders? Wat zou ik kunnen doen om mijn eigen dubbel werk al uit te schakelen? En als ik bepaalde dingen doe, gaan de mensen waarmee ik samenwerk ook zien dat mijn werk vlotter en efficiënter gaat, waardoor ze zich afvragen wat ik doe?”

En dit is wat ik bedoelde met bottom-up: als genoeg individuele mensen beginnen met hun workflow aan te passen, dan gaan diegenen die momenteel denken dat het niet hun probleem is na een tijdje wel zien dat ze moeten volgen. Dit heeft volgens mij uiteindelijk een positiever effect dan wanneer er iemand van bovenaf zegt hoe er gewerkt moet worden, want dan is er sowieso heel veel weerstand. Daarom geloof ik erin dat het uiteindelijk de verantwoordelijkheid is van elke partij binnen de bouw om voor zichzelf uit te maken dat het zo niet langer kan en zich af te vragen wat ze kunnen doen om het anders te gaan doen. Hoe kunnen ze het dan anders gaan doen? Het gaat vooral om die workflow: eerst in 2D CAD programma’s tekenen, dan belandt het meestal in een 3D visualisatie programma en dan in een presentatietool, zoals PowerPoint, Word of Illustrator. Dit is inderdaad een workflow die werkt en die heel veel van ons zo geleerd hebben, maar er zitten heel veel uitdagingen in: het dubbele werk, een grote foutenmarge, ... En hoe zouden we het dan inderdaad anders kunnen doen?

Wij geloven in het volgende proces: dat we direct in 3D beginnen, met een digitaal 3D model van het gebouw en dan heb je eigenlijk maar 1 keer tekenwerk. Alle 2D informatie die je nog nodig hebt, die kan je dan makkelijk uit het 3D model halen. Daarnaast is de vraag van klanten om nog dingen te veranderen nu eenmaal part of the game. Maar in onze oplossing verander je het 3D model, zodat, als de juiste software gebruikt, die 2D informatie, zoals de snedes, de plannen, de aanzichten, de details, … ook automatisch geüpdate zijn. Daarmee sluit je uit dat je dubbel werk doet, dat je twee keer tekent, 1 keer in 2D en dan nog eens in 3D. Dan teken je in 3D en je haalt daar dan in enkele klikken eigenlijk alle 2D informatie uit, waarmee je je presentatie en moodboards maakt. Met de juiste software is dit 1 geïntegreerde workflow waarbij uiteindelijk heel veel dubbel werk wordt uitgespaard.

Vanuit vele opleidingen, zoals de mijne, hebben we allemaal geleerd om in 2D plannen te tekenen en de meesten die een bouwkundig architecturale opleiding hebben gevolgd, kunnen dat 2D plan in hun verbeelding naar een 3D geheel omzetten. Voor een klant is dit natuurlijk moeilijker als hij een 2D plan ziet, die kan zich afvragen of bijvoorbeeld zijn zetel wel zal passen. Daarom is er nog een ander voordeel om in 3D te werken: het concreet virtueel voorstellen in hun verbeelding is voor heel veel mensen een uitdaging, waardoor het idee van 3D visualisaties is ontstaan om een tool te bieden die mensen dat ruimtelijk inzicht kan geven. Maar waarom gebruiken we dat niet voor onszelf, of nog niet zoveel voor onszelf?

In 2004 startte ik SEE3D.be op met het idee om inderdaad 3D visualisaties en virtual reality te brengen. Over de jaren heen hebben we heel veel 2D plannen ontvangen die we uiteindelijk in 3D moesten overzetten, maar dan heb je een bepaalde workflow om eerst al die plannen en snedes juist te zetten zodat je het beeld hebt van het gehele gebouw. Dan kom je vrij snel tot de ontdekking dat er heel veel fouten zitten in die plannen. Bijvoorbeeld hoeveel dingen er worden getekend die op het 2D plan mogelijk zijn, maar bij het uittekenen in 3D onhandige fouten blijken, zoals een steunbalk in het midden van een bed, de deur van de badkamer die niet open kan omdat ze tegen een schuine wand zit, … Het proces van 2D ontwerpen is al lang in gebruik, maar we weten allemaal hoeveel dingen op de werf op het laatste moment moeten veranderd of afgebroken worden, omdat het plan niet uitgevoerd kan worden of omdat de klant bij het zien van het gebouw zegt dat dit niet de bedoeling was. Direct starten in 3D is daarom een proces dat ervoor zorgt dat wat we bouwen 100 procent voldoet aan de wensen van de klant.

Daarnaast is er nog veel te winnen bij het volledig 3D ingeneren van het gebouw. Dit gebeurt dan bij wijze van spreken tot op het schroefje zodat de foutenmarge zeer klein is wanneer de aannemer begint en dat de kans miniem is dat de klant zegt dat dit niet is wat hij wou. Zo moet er in het bouwproces zo min mogelijk afgebroken of herdaan of veranderd worden, en dat kan in sommige projecten misschien al een besparing van 10 à 20 procent zijn. Dus het 3D ontwerpen is niet alleen het visuele aspect naar de klant toe, maar ook het bouwkundige: hoe kunnen we zorgen dat alles op de tekentafel is gebeurd en dat dat niet meer op de werf moet gebeuren?

Hoe dat we het nog een stap verder kunnen nemen?

Ikzelf ben al een kleine 20 jaar bezig met virtuality en vandaag zie je wel dat het een beetje meer mainstream wordt. Het wordt ook makkelijker en goedkoper om het te doen. Het is dan leuk dat je je klant door zijn nieuwe huis, badkamer, keuken, tuin kan nemen en dat ze kunnen zeggen dat ze het mooi vinden en dat dit is wat ze willen. Deze techniek begint op te komen en wordt reeds al gebruikt, maar dat is ook weer maar 20 procent van wat uiteindelijk het echte doel zou moeten zijn. Maar een verandering hierin vraagt ballen van degenen die het ontwerp maken. Dat is dus ook een mindset, een mentaliteitsverandering van de ontwerper: ik heb een idee en de klanten willen iets anders, maar het is mijn idee dus dat gaan we doen en ze moeten het maar oké vinden. Dat is een beetje zwart-wit natuurlijk, maar heb de ballen om te zeggen: “Dit is wat ik heb ontworpen, hier is een virtuele headset en mevrouw, dit is uw nieuwe keuken, mooi he? Mooi is belangrijk, maar ik zou nu graag hebben dat je even een potje gaat koken en de afwas doet.” Het kan inderdaad een mooie, strakke designkeuken zijn en dat is top als die daar ooit zo staat, maar dan is de vraag, als die mevrouw graag kookt, hoe blij gaat ze na 2 weken nog zijn, als die keuken totaal onpraktisch is? Dus misschien is het ballen hebben om te zeggen: “Dit is mijn ontwerp, het ziet er strak uit, maar ik zou ook nog graag weten dat het werkt, ik zou ook nog graag weten dat, als je hier inderdaad moet gaan koken, dat je dan ziet dat alles praktisch en logisch is ingericht en dat er genoeg plaats is en zoveel andere praktische zaken.”

Dus virtuality gebruiken om te tonen hoe mooi het is? Natuurlijk! Maar, heb de ballen om dat ook te gebruiken om te vragen: “Gaat dit praktisch werken voor jou?” Dat kan natuurlijk leiden tot een aantal extra veranderingen, maar aan de andere kant gaat het erom wat de eindklant uiteindelijk wil en hoe blij gaat hij uiteindelijk zijn. Niet alleen dat de klanten het mooi vinden in de week na het project, maar ook dat ze het na 3 maanden nog steeds aangenaam en praktisch vinden. Dit is volgens mij veel belangrijker!

Kunnen we meer digitaliseren in de bouw?

Al een aantal jaren hoor je dat bedrijven meer en meer moeten digitaliseren, zoals e-mail gebruiken in plaats van fysieke brieven, een website gebruiken in plaats van fysieke brochures, ... Dat is ook digitaliseren, maar voor mij persoonlijk is dat digitaliseren van 15 jaar geleden. In de bouw hebben velen van ons misschien nog leren tekenen met pennetjes en op kalkpapier, om te digitaliseren zou je dan kunnen zeggen dat we dat potlood-papier verhaal vervangen door

een digitale versie, bijvoorbeeld een CAD programma of een 3D programma. Maar dat is ook digitalisatie van 15 jaar geleden.

Digitalisatie vandaag is meer dan alleen het tekenproces, wat papier-potlood was, vervangen door een muis op een scherm bij wijze van spreken. Dat is 1 vorm van digitalisatie, maar wat we vandaag nodig hebben gaat zoveel verder. Als je oprecht naar het hele proces kijkt van mogelijkheden tot digitalisatie, dan zie je dat we eigenlijk 15 à 20 jaar achterlopen op wat mogelijk is. Er is nog zoveel te digitaliseren, maar het gaat nu vooral om de optimalisatie en digitalisatie van die workflow, maar ook hoe we ervoor kunnen zorgen dat die ketting van heel die bouw een gedigitaliseerd proces is. Hoe kunnen we zorgen dat we allemaal een deel uitmaken in dat proces, van architect tot de laatste aannemer die komt, al is het in de tuin? Maar niet alleen dat, hoe kunnen we zorgen dat dit digitale proces uiteindelijk over de hele levensloop van het gebouw mee gaat en dat we dat digitaal model nog gebruiken op het moment dat we het gebouw afbreken? Dat is hetgene wat we moeten doen en dat is het volledig digitaliseren van de bouw, van het gehele proces, en daar hebben we allemaal onze schakeltjes in, maar al die losse schakeltjes en eilandjes moeten uiteindelijk ervoor zorgen dat dat een digitaal proces is.

Hoe kunnen we dit gaan optimaliseren en digitaliseren?

Ik geloof er dus in dat eigenlijk iedereen moet beginnen voor zijn eigen deur te keren en als genoeg mensen dat doen, dan gaan we op een moment in die ketting genoeg mensen en aannemers hebben die vragen om mee te doen aan diegenen die vandaag nog niet meedoen. Dan kunnen er vragen gesteld worden: “Is het nog geen tijd om mee te doen? We hebben jaren samengewerkt, maar als jullie nu niet gaan volgen, dan gaan we op zoek naar iemand die dat wel gaat doen, want dit wordt elke keer een beetje een bottleneck in het hele proces, we merken elke keer dat we moeten wachten op jullie, zoals op de laatste plannen, de details, …” Dus als er genoeg mensen in de ketting allemaal voor hun eigen deur hebben geveegd en al die eilandjes met zichzelf beginnen te connecteren, dan ontstaat er op een organische manier een gehele ketting. Dan gaan al diegenen die niet volgen ervan tussenuit vallen, dat is een natuurlijk proces. Dit is dan uiteindelijk ook veel gezonder dan als er van bovenuit iemand zegt wat er moet gebeuren.

Het is dus een een andere mindset: we moeten gaan samenwerken, we moeten het zoveel mogelijk digitaal gaan doen en automatiseren. Je kan dan heel veel weerstand hebben tegen automatisatie, maar daarin heb je twee keuzes. Dat zie je ook bij heel veel mensen die weerstand hebben tegen het hele gewone 3D visualisatie proces. Toen ik in 2004 begon, heb ik heel veel presentaties gegeven aan vooral architecten die letterlijk mij uitlachten en zeiden dat dit nooit ging gebeuren en dat het bij potlood en papier zou blijven. Vandaag als verkoper van 3D software hebben we dan dikwijls die mensen aan de telefoon die zeggen dat ze nog altijd potlood en papier gebruiken, maar inzien hoeveel projecten ze verliezen omdat ze geen 3D voorstelling bieden. Hetzelfde gaat gebeuren met al diegenen die weerstand hebben tegen het digitaliseren en het automatiseren in het hele bouwproces. Dus je hebt 2 keuzes. Je kan denken: “Hoever kan ik het afduwen van mij, hoever kan ik het wegduwen?” Of je kan zeggen: “Misschien is het handig om te kijken wat ik kan doen? Hoe ik ervoor kan zorgen dat ik een voorloper en een voortrekker ben in het hele proces? Hoe kan ik zorgen dat ik nu eigenlijk een investering doe in tijd en geld die zich binnen 1 à 2 jaar zal terugbetalen als ik dit vandaag op de juiste manier doe, zodat ik er op langere termijn alleen maar voordeel mee doe?”

We zien heel veel mensen die nog moeten starten bij het digitale tekenen van 20 jaar geleden,  en het is nog niet te laat om die stap te zetten, maar dan loop je nog 20 jaar achter. Dus zwart-wit gesteld kan je nu inderdaad zeggen: “Ik teken nog met potlood, laat me nu digitaal tekenen.” En dat kan, maar neem dan misschien alsjeblieft de volgende stap ook al en ga voor een compleet nieuwe workflow. Want het potlood vervangen door een digitaal programma is een stapje, maar je blijft dezelfde mindset en workflow hebben. En ik vrees dat je daarmee de oorlog niet zal winnen dan.

Hoe zou je dit hele proces kunnen beschrijven?

Ik heb met opzet een woord nog niet gebruikt en dat heeft alles te maken met de weerstand die opkomt als je dat woord gebruikt. Het woord? BIM: Building Information Modeling, of Management genoemd. En de reden waarom ik het woord eigenlijk vermijd, is heel simpel: als je over BIM begint, dan ontstaat er direct een muur van weerstand. Het begrip begint wat bekender te worden, maar als wij in onze trainingen vragen “Kent er iemand BIM?” “Ja, ik heb het woord al wel gehoord, maar ik weet eigenlijk niet wat het inhoudt… Maar ik weet wel dat het moeilijk, complex en duur is en dat het dure software is.” Dan hebben we eigenlijk al een compleet verkeerd beeld…

Wat is BIM?

Wat ik hiervoor al beschreven heb, wat we uiteindelijk zouden kunnen doen, dat is BIM (Building Information Management/Modeling). We hebben een proces, van het eerste idee tot de dag dat een gebouw wordt afgebroken, wel dat kan het hele BIM proces managen en sturen. Wat is BIM nog? Het gaat verder dan beginnen in 3D en een 3D model van het gebouw creëren, dat is maar 1 deel van BIM. Een ander groot deel is die samenwerking in het hele proces. Op zich kan iedereen, tussen twee haakjes, op zijn eilandje blijven. Iedereen kan zijn ding blijven doen voor alle duidelijkheid, maar de informatie die elk eilandje creëert, wordt in het hoofdeiland samengebracht en dat is uiteindelijk het BIM model.

Dus een architect maakt het ontwerp van een gebouw, dan heb je de ingenieurs die stabiliteit en sterkte doen en dan heb je een inrichter die het interieur ontwerpt en dan kom je weer naar het geheel van mensen die het werk gaan uitvoeren. Uiteindelijk is het doel dat iedere discipline zijn informatie aan dat digitale model hangt, zodat het ook beschikbaar is voor iedereen. Want wat er dikwijls gebeurt: je hebt iemand die verwarming komt doen, iemand die elektriciteit komt doen, iemand die afvoeren komt doen, iemand die datakabels komt doen en uiteindelijk moeten die allemaal eens een gat kunnen maken in de muur of door een vloer. Als iedereen dat op zijn eigen eilandje doet, is de kans enorm groot dat heel veel partijen op dezelfde plaats een gat zullen maken, want dat lijkt voor iedereen de meest logische plaats, maar dat kan voor iedereen dezelfde plaats zijn. We hebben allemaal al bedacht: we gaan in die muur een gat maken en vandaag stuur ik mijn gasten naar die werf en die komen aan, die kijken naar dat plan en bellen dan naar hun chef met de boodschap dat ze er wel zijn, maar dat er al een paar mensen voor hen zijn geweest zodat ze daar geen gat kunnen boren zonder de muur te beschadigen. Misschien is dit allemaal wel een bekend verhaal? Maar dan komt de vraag wie wat gaat doen? Er zijn uren verloren, de werkmannen moeten een andere dag terug komen. Maar als iedereen op voorhand zijn idee of zijn plan had ingediend, dan had het digitaal model kunnen zeggen dat er iets niet meer kan omdat iemand anders daar al iets heeft gedaan of zou doen, dan kan je bij wijze van spreken digitaal gaan uitvechten wie het inderdaad op deze manier kan doen en wie niet.

Dus uiteindelijk gaat het om veel meer dan alleen een digitaal 3D ontwerp maken om te tonen aan de klant. Het digitale model is daar om iedereen in die ketting te laten nadenken: hoe kunnen we dit zo efficiënt mogelijk doen? BIM is dus het digitale 3D model waar alle informatie aan hangt en het is de tool om uiteindelijk iedereen te laten samenwerken in het hele proces. Waarom wordt het dan dikwijls gezien als complexe en dure software, alleen voor de grote spelers? Het klopt dat er BIM pakketten bestaan die 30,000-40,000 euro kosten, maar de vraag is waar hun doel is in heel complexe, grote gebouwen? Dan kan je als kleine aannemer of zelfstandig ontwerper denken dat het niets voor jou is. Uiteindelijk is BIM niet meer dan met elkaar afspreken hoe dat we dit gaan doen op een digitale manier, hoe kunnen we samenwerken op een digitale manier? Dat kan vandaag op veel verschillende manieren met heel veel verschillende software. Natuurlijk als je BIM uitspreekt, wordt er heel snel gedacht aan welbepaalde, specifieke BIM pakketten, maar er bestaat heel veel software dat naast deze ook volledig BIM is.

SketchUp is 100 procent BIM, hoe raar dat het voor sommige mensen mag klinken, maar het heeft een workflow van 3D naar 2D en Trimble Connect is de cloudoplossing van SketchUp. Het is dus een 100 procent BIM pakket of een BIM samenwerkingstool. Waar iedereen in de cloud zijn informatie samenbrengt en waar Trimble Connect ook kan zeggen dat er al iemand is geweest (clash detection) en dat er twee dingen zijn die niet samen zullen gaan. Met SketchUp, wat uiteindelijk een pakket is van 274 euro per jaar, heb je dus een volwaardig 100 procent BIM oplossing en dat betekent dat ook die kleine zelfstandigen eigenlijk al kunnen meedoen in het hele BIM verhaal, met een oplossing zoals SketchUp. Nogmaals, dat is ook wat we uiteindelijk met Masters in SketchUp doen en brengen. Wij brengen mensen al jaren BIM bij, zonder het woord BIM te gebruiken, omdat we hen al een workflow leren op een zeer gestructureerde manier om inderdaad te starten met het 3D model en daar alle 2D informatie uit te halen, om hen uiteindelijk te laten samenwerken met andere partijen aan de hand van Trimble Connect dat bij SketchUp zit. Dus je hebt voor 274 euro per jaar een software oplossing die 100 procent BIM is. Ook al is het een project waar allemaal kleine zelfstandige ondernemers bij wijze van spreken zouden samenwerken, ze hoeven allemaal niet eens SketchUp te gebruiken, zolang iedereen bijvoorbeeld Trimble Connect zou gaan gebruiken, dan kunnen ze alle informatie digitaal samen beginnen voegen en op die manier beginnen samenwerken.

Je hebt dan geen dure software nodig en het is een kwestie van afspraken maken tussen elkaar: hoe gaan we dit doen en is iedereen inderdaad bereid om zijn deel van het werk beschikbaar te maken? Wat soms ook nog een uitdaging kan zijn. Maar het hoeft niet duur of complex te zijn, het kan eigenlijk ook met simpele tools. En het kan dus met SketchUp: het is een tool waar je 100 procent digitaal en in 3D kan werken, daar alle 2D uit kan halen en uiteindelijk met Trimble Connect het hele BIM verhaal te creëren.

Wat ons doel is met Masters in SketchUp uiteindelijk?

We geven al jaren trainingen met SketchUp, maar het is eigenlijk half 2019 dat we beslist hebben om een aparte vennootschap op te richten die zich aan de hand van trainingen 100 procent focust op de manier waarop SketchUp werkt en hoe je het gebruikt, maar dat is niet ons doel. Ons doel is uiteindelijk om te zorgen dat al die kleine zelfstandige ondernemers bij wijze van spreken voor hun eigen deur gaan keren en gaan zien dat ‘2D, 3D en dan nog eens een presentatie’ werkt, maar dat het niet de meest efficiënte manier is. Dus laat ons beginnen met het 3D model en daar alles uithalen en dat ze dan stap voor stap beginnen zeggen: “Aannemer, ik gebruik dit SketchUp model, het zou leuk zijn als jij daar jouw technische dingen inzet.” Hier is een tool SketchUp, die ze misschien al dan niet al gebruiken, maar er is Trimble Connect, en misschien kunnen ze daar beginnen in samenwerken en druppelsgewijs vanuit de basis gaan er dan meer en meer eilandjes beginnen samensmelten en samenvoegen en op die manier begin je samen te werken. Zo kom je dan bij het verhaal dat ik daarstraks vertelde dat wanneer hoe meer mensen in die ketting beginnen mee te doen, dat gaat uiteindelijk een natuurlijk olievlek resultaat hebben, zodat mensen zeggen: “Ik moet beginnen volgen want anders val ik eruit.” Dat is hetgene wat we uiteindelijk met Masters in SketchUp willen realiseren.

We geven SketchUp training, maar dat is eigenlijk niet het doel op zich. We kunnen jou op de beste manier SketchUp leren gebruiken maar ons echte doel is: uiteindelijk leren we jou BIMen zonder dat je weet dat je aan het BIMen bent! Eens dat mensen in dat proces zitten, dan begrijpen ze zelf ook wel dat het in het begin net iets meer werk is, maar eens dat ze deze workflow gebruiken dat ze heel veel tijd besparen. Een klassiek proces is een beetje meer inspanning, dat bouwt wat op en dan blijft dat en op het einde loopt dat af. Als je een echte BIM workflow ziet, die gaat in het begin omhoog, maar die neemt vrij snel af. Dus in het begin is het net iets meer werk, maar op lange termijn is het minder werk en dat betekent dat je op lange termijn ook geld kan besparen, niet alleen voor jezelf, maar ook voor je klant.

Met Masters in SketchUp brengen we inderdaad basis SketchUp trainingen, maar uiteindelijk ook een heel jaartraject waar we Masters in SketchUp creëren, dat zijn mensen die het hele proces binnen SketchUp volgen, van A tot Z, en inderdaad op die manier hun workflow optimaliseren en anderen inspireren om het ook te gaan doen. En mijn persoonlijk doel, maar ook met Lorenzo en Iris, onze medevennoten, hebben we het doel en de visie om uiteindelijk op deze manier mensen te inspireren om op een andere manier te gaan werken. Uiteindelijk hebben we Masters die in hetzelfde proces stappen en ook zo gemotiveerd zijn om anderen te inspireren om het te gaan doen.

Wat mijn persoonlijke achtergrond en drijfveer is?

Daarvoor moeten we eigenlijk vrij ver teruggaan. Ergens 1983-1984, als jongetje van 11 jaar kocht ik met mijn plechtige communiecentjes een commodore 64 en dat inspireerde en fascineerde mij zo. Vrij snel zag ik mogelijk wat er grafisch en in 3D kon en alhoewel dat dat ver van mijn bed was op dat moment, heb ik leren programmeren en slaagde ik erin om dingen in 3D op een scherm te krijgen en die laten rond te draaien, wat dan fascinerend was. En dan over de jaren blijven evolueren, eerst de 286 en dan uiteindelijk van iemand floppytjes gekregen met AutoCAD 8 op en daarmee beginnen tekenen en na 3 maanden kon ik huisjes in 3D tekenen.

Qua opleiding heb ik dan tuin- en landschapsarchitectuur gedaan. Het tekenen met de hand lag me niet zo, dus ik dacht: “Kunnen we dat niet beter en handiger doen?” Dus maakte ik mijn ontwerpen direct in 3D en ik ging ze toen ook renderen en ik dacht cool! Alleen dachten de docenten daar op dat moment net iets anders over. Lang verhaal, maar het heeft me meer punten gekost dan opgeleverd.

Fast forward: uiteindelijk ben ik op mysterieuze manier in de luchtvaart terechtgekomen, einde jaren 90, en daar zag ik hoe trainingen werden gegeven, zo klassiek met die dia’s en met die plastiekjes op die projector. Ik dacht kunnen we dat niet anders doen? Zo ben ik toen eigenlijk e-learning systemen beginnen ontwikkelen. Ik was hobbymatig nog altijd met 3D bezig en op een dag dacht ik: “Kan ik geen interactieve dingen beginnen brengen in dat online leren?” In het begin was dat dan met gerenderde videotjes: als men op een knopje drukte dat dan dingen beginnen, een video afspelen van wat er gebeurt.

Fast forward: ondertussen werd de computer sneller, de eerste echte 3D videokaarten kwamen uit, de Geforce videokaarten werden beschikbaar en betaalbaar. Toen ging ik al experimenteren met virtuality, real-time 3D, en mijn doel was: Kan ik hier geen virtuele cockpit genereren die interactief is? Dus als iemand virtueel die switch verzet, gaat er dan daar effectief iets gebeuren? Over die jaren ben ik bezig geweest om eigenlijk een complete Boeing 757 flight simulator te bouwen en uiteindelijk in de zoektocht naar oplossingen ben ik in augustus 2000 op SketchUp uitgekomen. SketchUp was toen ook net uit, versie 1, en het was op dat moment rectangles tekenen en push-pull als een soort volume studie, maar dat was zo een verschil ten opzichte van al die andere 3D programma's die ik ooit heb gebruikt, zo eenvoudig, zo intuitief. Spijtig genoeg was SketchUp op dat moment niet geschikt om een vliegtuig of een cockpit mee te tekenen.

Maar uiteindelijk heb ik in 2004 beslist om SEE3D voor mezelf te starten met het idee om 3D en virtual reality, real time 3D, te brengen in de bouw visualisatie wereld. Alleen ondervond ik in België enorm veel weerstand… Gelukkig vonden we in Nederland en ver daarbuiten wel klanten en zijn we blijven evolueren in real time simulatie. Over de jaren heen hebben we heel verschillende simulatoren gebouwd voor luchtvaart, zeevaart, treinen, en ook in de bouwwereld, ... Dat waren eigenlijk toen al stappen in 4D, 5D, in modeling en het hele BIM verhaal. Dus niet alleen visualisaties maar effectief bedenken hoe je de planning van een bouwwerf of een project kan animeren op basis van real time data? Dat zijn projecten die we in het verleden allemaal gerealiseerd hebben.

Vanaf 2005 verkochten we SketchUp en hebben we er al die jaren training in gegeven. Ondertussen was SketchUp natuurlijk gegroeid ten opzichte van versie 1 en was het een tool geworden met 1 geïntegreerde workflow in 3D en 2D. Maar in 2012 was ik op een punt gekomen dat ik een keuze moest maken en heb ik beslist om alle andere 2D en 3D software eigenlijk buiten te gooien. Sindsdien doen we alles met SketchUp. Zo zijn we uiteindelijk SketchUp op een andere manier in de markt gaan zetten, zijn we het ook op een andere manier beginnen aanbieden en uiteindelijk zijn we dan uitgegroeid tot de grootste reseller in de BeNeLux die enkel en alleen oplossingen in SketchUp aanbiedt. Dat is een keuze die vandaag ertoe leidt dat we kunnen zeggen: “Voor 90 procent van de mensen die vandaag ergens SketchUp gebruiken in een proces: als ze zouden weten hoe SketchUp echt werkt, wel dan zouden ze alles kunnen doen met enkel en alleen SketchUp en hebben ze hun andere software niet meer nodig.” Weten hoe SketchUp echt werkt, gaat over de juiste manier om het te gebruiken, de juiste workflow, weten wat er allemaal echt mogelijk is en wat het ecosysteem is, zoals met Trimble Connect, …

Dat is het verhaal waar ik ondertussen al 8 jaar in geloof en dat ik al 8 jaar breng. Intussen zeggen meer en meer mensen: “Je kan aantonen dat het werkt, dus ik wil weten hoe ik het ook kan leren.” Zo zijn we uiteindelijk midden 2019 gestart met Masters in SketchUp om heel specifiek en heel duidelijk te maken dat wij geloven dat als je weet wat SketchUp is, wat het kan en hoe het werkt, dat dat inderdaad een geïntegreerde BIM oplossing kan zijn voor jou. En dat is hetgene wat we uiteindelijk dagelijks in de wereld willen zetten.

Wat willen we uiteindelijk met Masters in SketchUp aanbieden?

Sommige mensen zeggen: “Peter, Lorenzo, ik wil direct in het jaartraject stappen.”

“Cool, dat horen we graag maar, weet je wat? Laat ons beginnen met de basistraining SketchUp en LayOut, dan kan jij ons leren kennen en kunnen wij jou leren kennen. Dan kan je zien waar we voor staan en kan je zien waar we jou bij kunnen helpen. Als je na die twee basistrainingen nog steeds zegt dat je het jaartraject Masters in SketchUp wil volgen, dan maken we een persoonlijk voorstel.”

We houden van mensen die direct zeggen dat ze het willen doen, maar laat ons eerst kennis maken en dan kijken we wat we kunnen betekenen voor elkaar. Dan kan je zeggen: “Jullie brengen het op de juiste manier, met de juiste intentie en ik zie dat jullie mij kunnen helpen in het hele proces.” Dan zullen we samenwerken.

Geen ervaring of 10 jaar ervaring in SketchUp, wij nodigen altijd iedereen uit op onze basistrainingen om de heel simpele reden: SketchUp lijkt makkelijk. Klopt, je kan 1000 YouTube films bekijken en daarvan leren. Maar als je uiteindelijk die BIM achtige, geïntegreerde workflow straks wil hebben, van 3D naar 2D wil werken, dat gaat misschien een uitdaging zijn als je dat op basis van zelfstudie wil doen. Wij zien dan dat heel veel mensen spijtig genoeg de verkeerde handelingen hebben, niet weten wat alle tools zijn en zeker niet weten wat alle mogelijkheden van SketchUp zijn. Soms heb je mensen die inderdaad ergens anders al een training hebben gevolgd of al 5 jaar SketchUp gebruiken of het met zelfstudie hebben geleerd en zij kunnen op zich al mooie dingen doen. Maar als ze dan starten met ons online voorbereidend deel, dan hebben ze binnen het eerste uur al iets van “Oeps, we hebben SketchUp al jaren verkeerd ingeschat en gebruikt.” Vandaar dat we altijd beginnen met die basis, zodat we weten dat we over hetzelfde spreken en vandaar kunnen we opbouwen. Opbouwen is dan meer advanced workflows en renderen natuurlijk.

Wat is de waarde of de kern van het hele jaartraject?

Dat is dat we met onze Masters eigenlijk heel close één op één samenwerken en kijken naar een aantal vragen: Wat wil ik doen? Wat doe ik vandaag? Hoe kunnen we de BIM workflow volgen? Hoe kunnen we mijn workflow 100 procent optimaliseren en automatiseren, zodat ik sneller kan doen wat ik doe? En zodat ik het beter kan doen? Dit is gericht op een beter ontwerp naar de klant toe, maar ook naar degenen die het plan uiteindelijk moeten uitvoeren zodat die maar een minimale input nodig hebben. We horen dan wel eens in een training “Ik heb mijn 2D plannen en mijn voorbereiding, maar de aannemer belt me dan om de vijf minuten met vragen…” In eerste instantie zou je kunnen denken dat die aannemer misschien niet de beste is. Maar ben je dan ook bereid om voor je eigen deur te keren? Om te kijken: “Ik geef mijn 2D plannen en 2 à 3 snedes, maar ik hoor uiteindelijk die aannemer vragen of ik geen details heb? Of dat het niet duidelijk is op het plan.” Dan kan je denken dat het het probleem is van de aannemer, maar je kan ook voor je eigen deur kijken en jezelf afvragen of je inderdaad misschien net iets meer snedes moet geven, net iets meer details?

Het probleem in die klassieke 2D workflow is inderdaad dat als iemand een extra snede of detail

vraagt, dat je van 0 moet beginnen tekenen. Maar wat is het grote verschil als je een 3D model hebt? Als iemand nu 1 of 10 snedes vraagt, in SketchUp heb je die snede of een detail met 5 à 6 klikken. Voorwaarde is natuurlijk dat wat je getekend hebt ook klopt... Als iemand zegt dat een bepaalde snede handig is, maar dat een snede een halve meter verder nog handiger zou zijn, dan kan je een snijvlak opschalen of een nieuw snijvlak creëren en daar een beeld van vragen. That’s it!

Wat we uiteindelijk willen creëren met Masters in SketchUp is dat digitale model en deze 3D workflow. We gaan samenwerken. We gaan zoveel mogelijk informatie beschikbaar stellen en delen zodat iedereen in het proces die informatie heeft die hij uiteindelijk nodig heeft om zijn werk ook op de beste manier te doen. Dit betekent inderdaad afstappen van het eilandjes denken, afstappen van het idee dat het iemand anders zijn probleem is... Om inderdaad die bouw te bekijken als een geïntegreerd en digitaal proces.

Gratis online SketchUp workshops!

Wil jij beter, sneller en efficiënter werken?

Wat als SketchUp hierin een nog belangrijkere rol kan spelen dan je je vandaag kan voorstellen?

Wil je je klant eindelijk een grotere meerwaarde bezorgen dan hij verwacht, zonder hier meer tijd aan te besteden?

Wat als SketchUp je kan helpen om meer in minder tijd te doen?

Wil jij dat de mensen waarmee jij werkt (aannemers/leveranciers) het liefst met jou werken omdat jij hen de beste en de duidelijkste plannen en documentatie bezorgt?

Wat als SketchUp je hierbij kan helpen?

Wil je liefst alles binnen 1 programma / oplossing kunnen realiseren om zo mogelijk dubbel tekenwerk te vermijden?

Wat als je met SketchUp de gehele oplossing al in handen hebt? 

Meer weten over onze trainingen of SketchUp en BIM?

Neem dan contact met ons op.

© 2022 Masters In SU BV

Masters In SketchUp

Ready to serve you with nothing less than the most complete SketchUp training available!